Bome en vrugte

Ek herinner jou aan ons ManDaad motto; die woorde van I Kor. 16:13: “Waak, staan in die geloof, wees manlik, wees sterk.”  Ek hou van hoe dit vrylik in die Nuwe Nuwe Testament (Joubert & van der Watt 2022:394) vertaal is: “Wees wawyd wakker.  Staan stewig in die geloof.  Wees dapper.  Wees sterk.”

Vandag se gesprek neem ek uit Matt. 12:33-37.  Jesus is hier met die Fariseërs in gesprek na aanleiding van hulle godslastering.  Die woorde wat veral vir ons van belang is, is die volgende:

“³³ … want aan die vrugte word die boom geken.
³⁴ … Want uit die oorvloed van die hart praat die mond.
³⁵ Die goeie mens bring uit die goeie skat van sy hart goeie dinge te voorskyn …”
[Matt. 12:34-45]

Na aanleiding van die grepe uit die teksverse ‘n gedagte of twee:

‘n Boom word aan sy vrugte geken

Hierdie verwysing is nie bloot net na die tipe boom nie, maar ook die kwaliteit van die vrugte.  Dit laat my besef dat alhoewel ek met sekerheid kan getuig dat ek ‘n kind van God is (die tipe boom), die vraag egter is of ek ‘n toegewyde kind van God is (kwaliteit van die vrugte).  Jesus het immers hierdie waarheid geïmpliseer met sy verklaring dat ons vrugte moet dra wat by die bekering pas (Matt. 3:8).  Die vrug wat kenmerkend van ons lewens moet wees, is dit wat in Gal. 5:22 aangedui word:  “Maar die vrug van die Gees is liefde, blydskap, vrede, lankmoedigheid, vriendelikheid, goedheid, getrouheid, sagmoedigheid, selfbeheersing.”

In ons gebroke samelewing en met al die uitdagings en versoekings wat ons almal moer hanteer is daar dikwels dinge wat tot ons beproewing dien.  Wanneer mense na ons hantering van dinge kyk (vrugte) dra dit die getuienis dat ons goeie bome is?  Dit is die implikasie van wat Jesus met bome en vrugte bedoel het, naamlik: dat die effek/resultaat van ons hantering van bepaalde sake spruit uit wie ons is.  Vrugte is dus nie iets wat ‘n selfstandige self-bestaan het nie – dit spruit altyd uit iets.

Is jou hart gesond?

‘n Ander belangrike gedagte: om goeie vrugte te dra moet ons ondersoek instel na die toestand van ons harte.  Dit is reg, ons moet ons binnemens ondersoek.  Ek herinner my daaraan dat Jesus gesê het:

“²¹ Want van binne, uit die hart van die mense, kom die slegte gedagtes, egbreuk, hoerery, moord,
²² diewery, hebsug, boosheid, bedrog, losbandigheid, afguns, lastering, hoogmoed, dwaasheid.
²³ Al hierdie booshede kom van binne uit en maak die mens onrein.“
[Mark. 7:21-23]

In Matt. 12:34 lees ons ook dat Jesus gesê het dat ons uit die oorvloed van ons harte praat.  Die woorde van ons monde verraai dus die aard en toestand van ons harte.  Daarom moet ons ag slaan op Spr. 4:23: 

“Bewaak jou hart meer as alles wat bewaar moet word, want daaruit is die oorspronge van die lewe.” 

Verder, is dit noodsaaklik dit ons mekaar sal vra of ons harte gesond is?  Die verwantskap tussen ons harte en monde is so belangrik dat dit in die Woord van die Here opgeneem is.  Ons moet nie die erns van die saak nalaat nie.  Dit is onteenseglik die waarheid dat ons van binne na buite lewe.

Hier is die versoek: Ons moet mekaar herinner aan die tipe bome wat ons is.  Ons is goeie bome.  Ons moet mekaar dus herinner aan wie ons is: Ons is kinders van God!  En kinders van God tree immers op ‘n bepaalde manier op.  Wanneer ons mekaar herinner aan wie ons is, help ons mekaar om die verwantskap tussen bome en vrugte reg te kry.  Wanneer jou broeder deur die lewe oorweldig word, herinner hom met lydsaamheid aan wie hy is.  En dit is beslis nodig, want: “Bekommernis in die hart van ‘n mens druk dit neer, maar ‘n vriendelike woord vrolik dit op” (Spr. 12:35).  Help ‘n broeder met ‘n vriendelike woord van aanmoediging en bemoediging!  Hierdie woorde help ons om die bekende woorde van Spr. 18:20-21 reg te verstaan:

“²⁰ Van die vrug van iemand se mond word sy maag versadig; hy word versadig van die opbrings van sy lippe.
²¹ Dood en lewe is in die mag van die tong; en elkeen wat dit graag gebruik, sal die vrug daarvan eet.”
[Spr. 18:20-21]

Help ‘n broeder: herinner hom aan wie hy is!  ‘n Vriendelike woord verbly die hart.  Dit is ‘n waardevolle manier waarop ons op mekaar kan ag gee (Hebr. 10:24) deurdat ons ‘n woord van aanmoediging en bemoediging teenoor mekaar sal spreek – sodat ons harte gesond kan word.

Bronnelys

Joubert, S. & van der Watt, J. 2022. Die nuwe Nuwe Testament: ’n Getroue vertaling in vars Afrikaans. Vereeniging: Carpe Diem Uitgewers.